Oscary- ulubieni przegrani z ostatnich dwudziestu lat

Witajcie, na poczatku chciałam serdecznie podziękować wszystkim, którzy odwiedzili mój blog w ostatnich kilku dniach. Jest mi naprawdę bardzo miło i mam nadzieję, że zostaniecie tutaj nieco dłużej.

Przed nami oscarowa noc, więc pomyślałam, że tym wpisem w jakiś sposób wejdę w jej klimat :). Dzisiejszy post to mój subiektywny wybór dzieł, które nie zdobyły statuetki w (przez wielu uważanych za najważniejszą) kategorii: “Najlepszy film”.

Za największego “przegranego” w historii uznałabym film Skazani na Shawshank , który oddał zwycięstwo (równie rewelacyjnej) historii Forresta Gumpa. Ach… zapomniałabym o Fargo, które w 1996 przegrało z Angielskim pacjentem. Dziś jednak skupiłam się na filmach nieco młodszych. Wybrałam te, które w jakiś sposób mnie dotknęły i myślę, że zasłużyły na wyróżnienie i zapisanie się na zawsze w świadomości widzów.

2002: Pianista

Film Romana Polańskiego otrzymał wprawdzie Oscara za najlepszą reżyserię, ale w najważniejszej kategorii przegrał z musicalem Chicago. Dodam tylko, że Pianista to jeden z moich ukochanych filmów i od lat z przyjemnością wracam do przedstawionej w nim historii Władysława Szpilmana. Zawsze pozostawia mnie ona z uczuciem wzruszenia i przekonaniem, że jest to pod wieloma względami film wybitny.

2006: Mała miss

Na pewno wiele osób uzna, że to dziwny wybór. Toż to zwykła obyczajowa opowiastka o nieco szalonej rodzince. W rzeczywistości jest to jednak film bardzo bogaty w treść i doskonale pokazujący problemy trapiące współczesne społeczeństwo. Kiedyś poświęciłam Little miss sunshine cały artykuł, który znajdziesz tutaj. W roku 2006 Oscar powędrował jednak do Infiltracji z Mattem Damonem i Leo DiCaprio.

2008: Lektor

Film z Kate Winslet w roli głównej musiał w tym roku ustąpić miejsca w “Galerii Oscarowej Chwały” innemu dziełu. Członkowie Akademii uznali bowiem, że na stautetkę bardziej zasłużył Slumdog. Milioner z ulicy.
Lektor wzruszająco przedstawia historię miłości, rozczarowania, trudnej przeszłości i dualizmu ludzkiej natury. O tej historii pisałam krótko tutaj.

2014: Whiplash

Opowieść o muzycznej pasji, niezwykłej determinacji i pragnieniu osiągnięcia doskonałości. Jest to film świetnie zrealizowany, dynamiczny i niejako angażujący emocje widza. Na szczególną uwagę zasługuje w nim montaż, o czym świetnie opowiada autor youtubowego kanału Na gałęzi. W 2014 roku Whiplash przegrał oscarowy bój z filmem Birdman, który mnie zupełnie nie zachwycił.

2016: Lion: droga do domu

To film raczej specyficzny i nie każdemu przypadnie do gustu. Akcja rozgrywa się w Indiach i opowiada (opartą na faktach) historię chłopca, który zgubił drogę do rodzinnej wioski. Choć wydarzenia toczą się dość wolnym rytmem, to jednak śledzimy losy chłopaka z zapartym tchem. W roku 2016 postawiono jednak na Moonlight, co wiązało się z pamiętną pomyłką przy ogłaszaniu wyników. What a mess! 😀

2017: Trzy billboardy za Ebbing, Missouri

W tym roku Akademia zdecydowała o przyznaniu Oscara filmowi Kształt wody. Według mnie na szczególną uwagę zasłużył również obraz, w którym główną rolę zagrała utalentowana Frances McDormand. Jest to historia matki, która samodzielnie walczy z opieszałością policji w sprawie brutalnego zabójstwa córki. Jest to obraz wyjątkowo mocny i noszący ogromny ładunek emocjonalny, a jego niezaprzeczalnym plusem jest doskonałe aktorstwo.

To tylko kilka filmów, które okazały się “przegranymi” podczas oscarowej gali. Czy sprawiedliwie? Na pewno każdy z nas ma inny gust i swoich faworytów, a nasze wybory nie zawsze pokrywaja się z decyzjami Akademii.

Choć Oscary są nagrodami bardzo prestiżowymi, to niekoniecznie odzwierciedlają zainteresowanie widowni danym filmem. Pominę także kwestię poprawnosci politycznej, która niektórym dziełom po prostu nie daje szans na “wypłynięcie”;) . Same nominacje są już jednak dużym wyróżnieniem. Z pewnością pozwalają poznać filmy z mniejszym zapleczem marketingowym szerokiemu gronu odbiorców, co zawsze będzie kwestią pozytywną.

Bardzo dziękuję za zajrzenie na mój blog i zapraszam częściej! 🙂